馃悑 Demencja Starcza A 艢mier膰

Demencja starcza cz臋sto towarzyszy z艂ym 艣nie, rozw贸j depresji lub stan贸w agresji, pojawienie si臋 halucynacji, i tak dalej. Warunki te musz膮 by膰 skorygowane, poniewa偶 pogarsza膰 samopoczucie pacjenta i pr臋dko艣ci na demencj臋. Jako odpowiednie preparaty mo偶na stosowa膰 nast臋puj膮ce preparaty:

kali9/Getty Images Objawy demencji starczej nasilaj膮 si臋 i mno偶膮 w kolejnych etapach choroby. To zaburzenia funkcji poznawczych i pami臋ci, a tak偶e symptomy przypominaj膮ce depresj臋 oraz zaburzenia mowy i problemy z liczeniem. Leki na demencj臋 nie lecz膮 jej, a 艂agodz膮 objawy i poprawiaj膮 jako艣膰 偶ycia chorego. U m艂odych ludzi demencja wyst臋puje rzadziej ni偶 u os贸b starszych. Demencja w m艂odym wieku mo偶e by膰 skutkiem infekcji m贸zgu, silnego i d艂ugotrwa艂ego stresu, depresji, choroby alkoholowej czy stwardnienia rozsianego. Czasem u m艂odych ludzi demencja mo偶e by膰 skutkiem pl膮sawicy Huntingtona, choroby genetycznej o艣rodkowego uk艂adu nerwowego. Co to demencja starcza? Opiekunowie os贸b starszych powinni zada膰 sobie pytanie, co to jest demencja starcza, by w por臋 zauwa偶y膰 pierwsze objawy ot臋pienia. Demencja to zjawisko towarzysz膮ce chorobom, kt贸re wp艂ywaj膮 na m贸zg, upo艣ledzaj膮c jego funkcjonowanie w zakresie pami臋ci, funkcji poznawczych, emocji, a tak偶e m贸wienia czy liczenia. Osoby z demencj膮 maj膮 problemy z ocen膮 sytuacji, prawid艂owym postrzeganiem rzeczywisto艣ci, orientacj膮 czasowo-przestrzenn膮 oraz rozumieniem. Te elementy w definicji ot臋pienia uwzgl臋dnia 艢wiatowa Organizacja Zdrowia (WHO). Ameryka艅skie Towarzystwo Psychiatryczne w wyja艣nieniu poj臋cia demencji wskazuje r贸wnie偶 na zaburzenie celowych ruch贸w precyzyjnych, zdolno艣ci rozpoznawania przedmiot贸w i zaburzenie funkcji wykonawczych, czyli planowania, inicjowania oraz kontroli z艂o偶onej czynno艣ci i jej korygowania. Demencja starcza: objawy choroby na r贸偶nych etapach Objawy demencji starczej z pocz膮tku s膮 s艂abo zaznaczone, ale w miar臋 post臋pu choroby staj膮 si臋 one coraz silniejsze. Prowadz膮 do tego, 偶e osoba chora w ostatnim stadium demencji nie jest w stanie samodzielnie funkcjonowa膰, poniewa偶 nie potrafi zaspokoi膰 swoich podstawowych potrzeb 偶yciowych. To, jak d艂ugo trwaj膮 poszczeg贸lne etapy demencji starczej, zale偶y od indywidualnych cech organizmu chorego. Zobacz film: Alzheimer - metoda wczesnego wykrywania. 殴r贸d艂o: Dzie艅 Dobry TVN. Objawy demencji to: problemy z pami臋ci膮 kr贸tkotrwa艂膮 - w pierwszych etapach to zapominanie o rzeczach, kt贸re wydarzy艂y si臋 np. tydzie艅 wcze艣niej, w kolejnych etapach chory nie pami臋ta rzeczy sprzed kilku dni, w zaawansowanym stadium demencji osoba ot臋pia艂a nie pami臋ta tego, co wydarzy艂o si臋 kilka czy kilkana艣cie minut wcze艣niej; zaburzenia orientacji czasowo-przestrzennej - zwi膮zane s膮 z pogorszeniem pami臋ci kr贸tkotrwa艂ej, w pocz膮tkowych etapach ot臋pienia to np. problemy z okre艣leniem daty, a w miar臋 rozwoju choroby problemy z zapami臋tywaniem trasy, co mo偶e skutkowa膰 zgubieniem si臋 nawet w dobrze znanej choremu okolicy, a u os贸b z zaawansowan膮 demencj膮 wyst臋puj膮 problemy z rozpoznawaniem ludzi, nawet os贸b bliskich; nierozpoznawanie znajomych os贸b cz臋sto wygl膮da jak urojenia w demencji starczej (np. gdy osoba chora nie poznaje swoich dzieci i uwa偶a je za obce osoby); pogorszenie samopoczucia, apatia, chwiejno艣膰 emocjonalna - w pierwszych fazach te objawy demencji starczej mog膮 wynika膰 z frustracji zwi膮zanej z zaburzeniami orientacji czy pami臋ci kr贸tkotrwa艂ej, w kolejnych nasilaj膮 si臋; agresja - demencja starcza objawia si臋 cz臋sto agresj膮, ten symptom mo偶e pojawi膰 si臋 na r贸偶nych etapach choroby; zaburzenia w rozpoznawaniu mowy i zaburzenia wymowy - nasilaj膮 si臋 z post臋pem choroby; trudno艣ci w nazywaniu przedmiot贸w, trudno艣ci w uczeniu si臋 nowych rzeczy - pierwszym symptomem jest zapominanie znaczenia s艂贸w dotycz膮cych poj臋膰 abstrakcyjnych; problemy z liczeniem; zaburzenie postrzegania rzeczywisto艣ci i oceny sytuacji - osoba chora nie potrafi ubra膰 si臋 stosowanie do warunk贸w pogodowych, nie dostrzega zagro偶enia w potencjalnie niebezpiecznych sytuacjach, ma trudno艣ci w dostrzeganiu ci膮gu przyczynowo-skutkowego; Objawy demencji u senior贸w s膮 przewa偶nie oznakami innej choroby wp艂ywaj膮cej na m贸zg. Najcz臋艣ciej jest to zale偶no艣膰 demencja a alzheimer - ot臋pienie w wyniku choroby Alzheimera stanowi ponad po艂ow臋 wszystkich przypadk贸w ot臋pienia. Leczenie demencji starczej i profilaktyka Leczenie demencji polega na 艂agodzeniu jej objaw贸w. Jest to choroba nieuleczalna, poniewa偶 wynika z fizycznych zmian zachodz膮cych w m贸zgu chorego. Wsp贸艂czesna medycyna jest w stanie jedynie poprawi膰 standard 偶ycia os贸b chorych. Leczenie demencji jest dwutorowe - farmakologiczne i polegaj膮ce na trenowaniu m贸zgu, by jak najd艂u偶ej zachowa艂 sprawno艣膰. 膯wiczenia dla m贸zgu nale偶y rozpocz膮膰 jak najwcze艣niej, gdy tylko pojawi膮 si臋 pierwsze objawy demencji. Powinny one polega膰 na stymulacji m贸zgu poprzez czytanie ksi膮偶ek, rozwi膮zywaniu zada艅 szaradziarskich, graniu w karty b膮d藕 w gry planszowe itp. W zaawansowanym stadium demencji starczej lekarz zaleci stosowanie metody farmakologicznej. Leki na demencj臋 to przewa偶nie inhibitory cholinesterazy, kt贸re stymuluj膮 o艣rodkowy uk艂ad nerwowy. Zobacz film: Budowa m贸zgu. 殴r贸d艂o: 36,6 Najcz臋艣ciej leki na demencj臋 starcz膮 z tej grupy to: donepezil, rywastygmina, galantamina, takryna, ipidakryna. W leczeniu demencji stosuje si臋 te偶 memantyn臋 - podobnie jak inhibitory cholinesterazy - stymulant o艣rodkowego uk艂adu nerwowego pobudzaj膮cy dzia艂anie obszar贸w m贸zgu odpowiedzialnych za pami臋膰 i 艣wiadomo艣膰. W demencji leczenie uzupe艂nia si臋 zwykle ekstraktem z mi艂orz臋bu japo艅skiego, witamin膮 E oraz selegilin臋 (u偶ywan膮 w leczeniu choroby Parkinsona i jako lek przeciwdepresyjny). Jak post臋powa膰 z chorym na demencj臋? W demencji opieka nad chorym w domu wymaga wiele si艂y i cierpliwo艣ci, poniewa偶 chory mo偶e zachowywa膰 si臋 agresywnie, a zaburzenia funkcji poznawczych powoduj膮 urojenia. Leczenie agresji przy demencji starczej powinno zacz膮膰 si臋 od zaobserwowania, w jakich sytuacjach chory robi si臋 agresywny. Gdy nie ma innego wyboru, lekarz mo偶e przepisa膰 choremu leki uspokajaj膮ce. Czy artyku艂 okaza艂 si臋 pomocny?

Demencja starcza: objawy, leczenie. Objawy demencji starczej nasilaj膮 si臋 wraz z post臋powaniem choroby. Demencja starcza objawia si臋 zaburzeniem funkcji poznawczych oraz pami臋ci. Schorzeniem kt贸ra daje objawy demencji starczej jest tak偶e pl膮sawica Huntingtona. Demencja starcza jest chorob膮 kt贸ra wp艂ywa na prac臋 m贸zgu. Zawa艂 serca Zdrowe zakupy Spis tre艣ci Marzenie o do偶yciu s臋dziwego wieku cz臋sto ust臋puje miejsca koszmarnym wizjom wegetacji ze starczym ot臋pieniem. Chcieliby艣my 偶y膰 d艂ugo, ale tylko 艣wiadomie, ciesz膮c si臋 dobrym zdrowiem i czerpi膮c rado艣膰 z ka偶dego dnia, a偶 do p贸藕nej staro艣ci. Czy to mo偶liwe? Liam Drew - autor publikacji naukowych, neurobiolog prowadz膮cy badania na uniwersytecie College London - daje nam tak膮 nadziej臋. Jego opowie艣膰 zaczyna si臋 od wspomnie艅 z dzieci艅stwa: - M贸j dziadek ze strony ojca zmar艂 kr贸tko przed moim urodzeniem. Jego niezwyk艂e monologi by艂y dla s艂uchaczy fascynuj膮ce. Dziadek, weteran I wojny 艣wiatowej, mia艂 natur臋 g艂o艣n膮 i ha艂a艣liw膮, co ujawnia艂o si臋, gdy odwiedzali go kumple, z kt贸rymi lubi艂 wypi膰 i powspomina膰 okrutne sceny z bitew. Ho艂dowa艂 starodawnemu modelowi rodziny, wi臋c wszystko kr臋ci艂o si臋 wok贸艂 niego i jego opowie艣ci. Ojciec zapami臋ta艂 dziadka jeszcze z innej strony - jako smutnego, siedz膮cego w ot臋pieniu staruszka, kt贸ry nie by艂 w stanie samodzielnie nic zrobi膰 - w艂a艣nie tak wygl膮dy jego ostatnie dni. Kiedy pyta艂em ojca o szczeg贸艂y, m贸wi艂, 偶e dziadek siedzia艂 w milczeniu i ci膮gle pr贸bowa艂 napi膰 si臋 herbaty z pustej fili偶anki. Nie zwa偶a艂 na nic, nic nie by艂o go w stanie zainteresowa膰. Moi rodzice wol膮 nie relacjonowa膰 dok艂adnie choroby dziadka. Mama twierdzi, 偶e 40 lat temu po prostu nie m贸wi艂o si臋 w og贸le o demencji - wspomina Liam Drew. Dzi艣 natomiast na temat demencji wiele si臋 dyskutuje. D艂ugo艣膰 naszego 偶ycia stale wzrasta - ta tendencja jest wyra藕nie zauwa偶alna zw艂aszcza teraz, gdy w jesie艅 偶ycia wchodz膮 roczniki wy偶u demograficznego. W krajach zachodnich m贸wi si臋 nawet o zbli偶aj膮cym si臋 "tsunami demencji". O tym, jak istotn膮 kwesti膮 jest rozwi膮zanie tego problemu, mo偶e 艣wiadczy膰 fakt, 偶e po艣wi臋cono mu ubieg艂oroczny szczyt grupy G8 w Londynie. Osiem najbogatszych kraj贸w 艣wiata zawar艂o porozumienie dotycz膮ce koordynacji wysi艂k贸w w dziedzinie prac badawczych na temat demencji. Epidemia ot臋pienia starczego stanowi ogromne obci膮偶enie dla system贸w opieki zdrowotnej; np. w Wielkiej Brytanii roczny koszt opieki nad osob膮 z demencj膮 przekracza ju偶 przeci臋tne wynagrodzenie. Tak偶e z punktu widzenia takiej osoby perspektywa d艂ugiego 偶ycia w stanie ot臋pienia starczego traci urok. Nie poddawajmy si臋 jednak czarnowidztwu - poniewa偶 istnieje szansa, 偶e hipoteza zak艂adaj膮ca, i偶 ludzie b臋d膮 popada膰 w demencj臋 w dalszym ci膮gu w takim samym tempie jak dotychczas, oka偶e si臋 fa艂szywa. To prawda, 偶e podesz艂y wiek jest g艂贸wnym czynnikiem ryzyka demencji, ale istnieje coraz wi臋cej dowod贸w na to, 偶e w krajach rozwini臋tych zachorowalno艣膰 na ot臋pienie starcze spada. Coraz rzadsze przypadki demencji 艢rednia d艂ugo艣膰 偶ycia mieszka艅c贸w kraj贸w zachodnich wzrasta, co poci膮ga za sob膮 konieczno艣膰 zapewnienia wszystkim osobom z demencj膮 nale偶ytej opieki. Trzeba wi臋c odpowiednio planowa膰 wydatki na ten cel i tak organizowa膰 system opieki spo艂ecznej, aby m贸g艂 sprosta膰 coraz wi臋kszej przewidywanej liczbie os贸b z demencj膮. Na szcz臋艣cie, mimo og贸lnej tendencji wzrostowej, wydaje si臋, 偶e indywidualne ryzyko ka偶dego z nas zwi膮zane z zachorowaniem na demencj臋 si臋 zmniejsza. To pierwsza dobra wiadomo艣膰 w historii leczenia tego schorzenia! Co sprawia, 偶e liczba zachorowa艅 na ot臋pienie maleje? Czy mo偶na znale藕膰 skuteczny spos贸b, aby procent os贸b z demencj膮 radykalnie si臋 zmniejsza艂? - My艣l臋, 偶e mamy pewne podstawy do umiarkowanego optymizmu - twierdzi epidemiolog Kaare Christensen z uniwersytetu w Odense w Danii, kt贸ry prowadzi badania w tym zakresie. - Wydaje si臋, 偶e drzemie w nas ogromny potencja艂 dalszego rozwoju m贸zgu, je艣li tylko nie b臋dziemy dzia艂a膰 na niego destrukcyjnie - podkre艣la. - To, jak funkcjonuj膮 nasze umys艂y w starszym wieku, jest g艂贸wnym wyznacznikiem jako艣ci naszego 偶ycia. Niewielkie ograniczenie zdolno艣ci poznawczych stanowi niemal nieuniknion膮 cz臋艣膰 starzenia. Wi臋kszo艣膰 ludzi do艣wiadcza nieznacznego ubytku sprawno艣ci umys艂owej. Chocia偶 jest to frustruj膮ce, nie ma wi臋kszego wp艂ywu na ich 偶ycie codzienne. Je艣li ten spadek jest wi臋kszy ni偶 zwykle, ale osoba mo偶e funkcjonowa膰 samodzielnie, bez sta艂ej pomocy - jest to klasyfikowane jako 艂agodne zaburzenie poznawcze. Mo偶e ono przej艣膰 w stan wysokiego ryzyka progresji, a偶 do ot臋pienia w艂膮cznie. Demencja nast臋puje w贸wczas, gdy mamy do czynienia z og贸lnym rozpadem intelektu i osobowo艣ci, brakiem pami臋ci i kontroli emocjonalnej. Dla wielu z nas to najbardziej przera偶aj膮ca perspektywa, co艣 poni偶aj膮cego dla tego, kogo dotyka, a tak偶e bolesnego dla rodziny i otoczenia. A偶 oko艂o dw贸ch trzecich przypadk贸w demencji powoduje choroba Alzheimera. Choroba Alzheimera - to najcz臋stsza posta膰 ot臋pienia. Jest nieuleczaln膮 i post臋puj膮c膮 chorob膮 neurodegeneracyjn膮 prowadz膮c膮 do 艣mierci pacjenta. Opisa艂 j膮 po raz pierwszy niemiecki neuropatolog Alois Alzheimer. W 1906 roku choroba zosta艂a nazwana jego nazwiskiem. Diagnoza stawiana jest na podstawie test贸w oceniaj膮cych zachowanie i zdolno艣ci podejmowania 偶yciowych decyzji, a nast臋pnie cz臋sto wykonywane jest neuroobrazowanie za pomoc膮 rezonansu magnetycznego. Z post臋pem choroby pojawi膰 si臋 mog膮 takie objawy, jak spl膮tanie, dra偶liwo艣膰, agresja, wahania nastroju, trudno艣ci j臋zykowe, utrata pami臋ci d艂ugotrwa艂ej. Chorzy stopniowo trac膮 funkcje 偶yciowe, wy艂膮czaj膮 si臋 z 偶ycia rodzinnego i spo艂ecznego. Choroba prowadzi do 艣mierci, a 艣rednia d艂ugo艣膰 偶ycia po postawieniu diagnozy wynosi ok. 7 lat. Mniej ni偶 3% chorych prze偶ywa ponad 14 lat. Przyczyny choroby Alzheimera s膮 wci膮偶 s艂abo poznane. Obecnie mo偶liwe jest jedynie leczenie objawowe. W przebiegu choroby Alzheimera dochodzi do gromadzenia si臋 w m贸zgu okre艣lonego bia艂ka (beta-amyloidu) prowadz膮cego do obumierania kom贸rek m贸zgu - neuron贸w, a tak偶e do nieznacznego zmniejszenia rozmiar贸w m贸zgu oraz do powstawania charakterystycznych splot贸w w艂贸kien nerwowych - widoczne w badaniu metod膮 MRI (rezonans magnetyczny). Kolejn膮 przyczyn膮 demencji mo偶e by膰 tzw. ot臋pienie naczyniowe. Powstaje ono w wyniku tworzenia si臋 w naczyniach m贸zgowych skrzeplin. S膮 one zwykle zbyt ma艂e, aby pacjent odczuwa艂 ich skutki, z czasem jednak z ich powodu dochodzi do wy艂膮czenia du偶ego obszaru m贸zgu, a wtedy objawy demencji staj膮 si臋 odczuwalne. Mechanizm i przyczyny powstawania tych ma艂ych zmian chorobowych s膮 identyczne jak w przypadku udaru i kr贸tkotrwa艂ego niedokrwienia m贸zgu - naczynia krwiono艣ne staj膮 si臋 kruche i cz臋sto dochodzi w nich do drobnych udar贸w. Istniej膮 jeszcze inne, rzadziej wyst臋puj膮ce podtypy demencji, z kt贸rych najbardziej rozpowszechnione jest ot臋pienie czo艂owo-skroniowe, zesp贸艂 Wernickego-Korsakowa (powodowany przez alkohol) oraz choroba Creutzfeldta-Jakoba. Coraz silniejsze jest prze艣wiadczenie, 偶e ot臋pienie w bardzo podesz艂ym wieku stanowi zazwyczaj zesp贸艂 r贸偶nych postaci tej choroby. Od dawna wiadomo, 偶e ryzyko demencji znacz膮co wzrasta wraz z wiekiem. Obecnie na 艣wiecie 偶yj膮 a偶 44 miliony os贸b z demencj膮. Ju偶 teraz opieka nad chorymi poch艂ania ok. 1% produktu 艣wiatowego brutto, co stanowi ponad 600 miliard贸w dolar贸w, a rosn膮ca liczba zachorowa艅 znacznie podwy偶szy t臋 kwot臋. Ka偶dego roku przybywa bowiem ok. 7,7 mln pacjent贸w, co oznacza, 偶e co 4 sekundy choroba atakuje kolejn膮 osob臋. Pozornie statystyka jest nieub艂agana. Bardzo niewiele przypadk贸w ot臋pienia wyst臋puje jeszcze przed uko艅czeniem 60. roku 偶ycia, a w kolejnej dekadzie liczba demencji jest nadal niewielka i wynosi 1 % lub nieco powy偶ej. Jednak po przekroczeniu 70. roku 偶ycia statystyka znacznie si臋 pogarsza: oko艂o 5% populacji w przedziale 70-80 lat zapada na demencj臋, a w grupie powy偶ej 80 ryzyko wzrasta jeszcze bardziej. Dotychczas prognozowano, 偶e do 2050 roku liczba os贸b cierpi膮cych na demencj臋 na ca艂ym 艣wiecie si臋 potroi. Czy te przewidywania si臋 sprawdzaj膮? Dobre wie艣ci dla chorych na demencj臋 W ci膮gu ostatnich kilku lat nie potwierdzi艂y si臋 pesymistyczne przewidywania o rosn膮cej w zastraszaj膮cym tempie liczbie os贸b z demencj膮. Najnowsze badania sugeruj膮 nawet, 偶e demencja jest w defensywie. Czemu nale偶y przypisa膰 odwr贸cenie trend贸w? By膰 mo偶e dotychczasowe opracowania by艂y obarczone b艂臋dem, mo偶e wzi臋艂o w nich udzia艂 zbyt ma艂o os贸b? W wiod膮cym czasopi艣mie medycznym "The Lancet" opublikowano niedawno wyniki dw贸ch bada艅, trwaj膮cych kilka miesi臋cy, przeprowadzonych z udzia艂em tysi臋cy senior贸w. Ostatecznie zakwestionowa艂y one poprzednie za艂o偶enia m贸wi膮ce o epidemii demencji. W jednym z opracowa艅 por贸wnano wyniki dw贸ch bada艅 wykonanych w Wielkiej Brytanii w odst臋pie 20 lat z udzia艂em os贸b z demencj膮. Pierwsze takie testy zrobiono w 1994 roku i wyci膮gni臋to wnioski, 偶e w Anglii chorowa艂o w贸wczas na demencj臋 oko艂o 650 tys. os贸b. Badania powt贸rzono po 20 latach, gdy 艣rednia d艂ugo艣膰 偶ycia znacznie wzros艂a. Przeprowadzono te same testy, kt贸re pozwala艂y wykry膰 demencj臋. Cho膰 wed艂ug poprzednich przewidywa艅 liczba os贸b z demencj膮 powinna w 2014 roku wynie艣膰 prawie 900 tys., okaza艂a si臋 mniejsza o 200 tys. os贸b. Analiza wyst臋powania chor贸b w poszczeg贸lnych grupach wiekowych pozwoli艂a stwierdzi膰, 偶e demencja rozwija si臋 obecnie w p贸藕niejszym wieku. To odkrycie by艂o mi艂膮 niespodziank膮 dla naukowc贸w. Dr Carol Brayne, epidemiolog z uniwersytetu w Cambridge, kt贸ry kierowa艂 tymi badaniami, skomentowa艂 to nast臋puj膮co: - To by艂o bardzo pozytywne do艣wiadczenie. W innym badaniu oceniano stan zdrowia dw贸ch grup du艅skich senior贸w. Identyczne testy przeprowadzono w艣r贸d os贸b urodzonych w 1905 i w 1915 roku. Dziewi臋膰dziesi臋ciolatkowie zostali poproszeni o wype艂nienie ankiety zawieraj膮cej pytania o stan zdrowia fizycznego i psychicznego. Chocia偶 obie grupy by艂y w podobnej kondycji fizycznej, to osoby urodzone w 1915 roku znacznie lepiej wypad艂y w testach poznawczych ni偶 seniorzy starsi o dekad臋. - Nie byli oni silniejsi, ale byli m膮drzejsi - twierdzi dr Christensen, kt贸ry nadzorowa艂 oba projekty. Jak zauwa偶yli naukowcy, wyniki dw贸ch om贸wionych wy偶ej bada艅 znakomicie si臋 uzupe艂niaj膮. Rodzi si臋 jednak pytanie, sk膮d te pozytywne zmiany? Badania pokaza艂y, 偶e tendencje zapadalno艣ci na demencj臋 si臋 zmniejszaj膮, ale nie ujawni艂y, dlaczego tak si臋 dzieje. Wykazano bezspornie, 偶e dzia艂ania intelektualne wytwarzaj膮 w m贸zgu "odporno艣膰" na spadek jego wydolno艣ci na staro艣膰. Co op贸藕nia demencj臋 starcz膮? G艂贸wnymi czynnikami wp艂ywaj膮cymi na podwy偶szenie wieku, w kt贸rym seniorzy zapadaj膮 na demencj臋, jest wzrost zamo偶no艣ci spo艂ecze艅stw, co umo偶liwia lepszy dost臋p do edukacji i s艂u偶by zdrowia - a to bardzo poprawia kondycj臋 m贸zgu. Pomys艂, 偶e uczenie si臋 i wysi艂ek umys艂owy mog膮 zapobiega膰 rozwojowi chor贸b fizycznych i oddala膰 demencj臋, wydaje si臋 do艣膰 kontrowersyjny. - Na pocz膮tku ten pogl膮d funkcjonowa艂 tylko na obrze偶ach nauki - przypomina dr Yaakov Stern, neurolog z Uniwersytetu Columbia w Nowym Jorku, kt贸ry sp臋dzi艂 ostatnie 25 lat na badaniu tej hipotezy. Jego zainteresowanie wzbudzi艂o niegdy艣 stwierdzenie kolegi, kt贸ry zauwa偶y艂 w 1980 roku interesuj膮c膮 zale偶no艣膰: bardziej wykszta艂ceni specjali艣ci byli mniej nara偶eni na rozw贸j choroby Alzheimera ni偶 osoby o ni偶szych kwalifikacjach i dochodach. Podszed艂 do tego sceptycznie, uwa偶aj膮c, 偶e musi istnie膰 sensowne wyt艂umaczenie takiej prawid艂owo艣ci. By膰 mo偶e grupy wykszta艂conych senior贸w uzyskiwa艂y lepsze wyniki w testach poznawczych diagnozuj膮cych chorob臋 Alzheimera, poniewa偶 pracownicy umys艂owi na co dzie艅 zmuszali swoje m贸zgi do wi臋kszego wysi艂ku? Badacze powi膮zali wi臋c wykszta艂cenie z czynnikami chroni膮cymi przed ot臋pieniem. Ta teza zacz臋艂a zdobywa膰 szersze poparcie. Wykazano bezspornie, 偶e dzia艂ania intelektualne wytwarzaj膮 w m贸zgu "odporno艣膰" na spadek jego wydolno艣ci na staro艣膰. Taka "rezerwa poznawcza" pomaga m贸zgowi funkcjonowa膰 prawid艂owo nawet mimo 艂agodnego pogorszenia stanu fizycznego - wi臋c teoria si臋 sprawdza. Nawet je艣li w m贸zgu zaczynaj膮 si臋 patologiczne zmiany, nie oznacza to, 偶e on si臋 poddaje - nadal stara si臋 wykona膰 ka偶de konkretne zadanie najlepiej, jak potrafi. Teoria "rezerwy poznawczej m贸zgu" daje nadziej臋, 偶e spo艂ecze艅stwo b臋dzie w coraz lepszej kondycji. W wielu krajach zachodnich - w tym w Wielkiej Brytanii i Danii - poprawiono znacznie dost臋p do szk贸艂 i, w por贸wnaniu z realiami z po艂owy XX wieku - wyd艂u偶ono czas obowi膮zkowej nauki. Zar贸wno dr Brayne, jak i dr Christensen, uwa偶aj膮, 偶e lepsza edukacja i 艂atwiejszy dost臋p do niej prawdopodobnie jest tylko jedn膮 z przyczyn zmniejszaj膮cej si臋 zachorowalno艣ci na demencj臋. Najwa偶niejsze wydaje si臋 to, czy ten korzystny trend mo偶na umacnia膰, np. przez wyd艂u偶enie czasu kszta艂cenia? W Wielkiej Brytanii w ostatnich dziesi臋cioleciach coraz wi臋cej os贸b kontynuuje nauk臋 na studiach wy偶szych. W przysz艂o艣ci oka偶e si臋, czy b臋dzie to mia艂o bezpo艣rednie prze艂o偶enie na dalsze usprawnienie m贸zgu. By膰 mo偶e nie istnieje g贸rna granica okre艣laj膮ca mo偶liwo艣ci poznawcze naszych umys艂贸w. Wczesna edukacja szkolna te偶 z pewno艣ci膮 je poszerza. Oczywi艣cie dla wielu z nas jest ju偶 za p贸藕no, aby uzupe艂ni膰 braki w wszystko jednak stracone. Nasza rezerwa poznawcza nie zale偶y tylko od czasu sp臋dzonego w szkolnej 艂awce. Wp艂ywa na ni膮 r贸wnie偶 nasza aktywno艣膰 intelektualna w ci膮gu ca艂ego 偶ycia. Wa偶ne jest sta艂e zaspokajanie potrzeb psychicznych zar贸wno w pracy, jak i w czasie wolnym. - Funkcja poznawcza m贸zgu ulega sta艂ej modyfikacji - twierdzi dr Marcus Richards, epidemiolog z brytyjskiego Medical Research Counsil w Londynie, szef projektu: "Zdrowe i D艂ugie 呕ycie do P贸藕nej Staro艣ci". - Nigdy nie jest za p贸藕no, by przej膮膰 aktywn膮 kontrol臋 nad ochron膮 funkcji poznawczych m贸zgu- uwa偶a naukowiec. Ten pomys艂 zosta艂 podchwycony przez firm臋 produkuj膮c膮 urz膮dzenie zwane trenerem umys艂u, dotychczas wykorzystywane w grach komputerowych. Multimedia pomagaj膮 pokona膰 demencj臋 Cz臋ste korzystanie z gier komputerowych sprawia, 偶e pos艂ugujemy si臋 nimi coraz sprawniej i 艂atwiej - ka偶dy gracz to potwierdzi. Wiadomo te偶, 偶e trening czyni mistrza. Nie wiemy jednak, czy takie umiej臋tno艣ci oka偶膮 si臋 pomocne w poprawie funkcjonowania m贸zgu, nie mamy te偶 pewno艣ci, jak d艂ugo b臋dziemy odczuwa膰 korzy艣ci z takich 膰wicze艅. Jednak zanim uwierzymy we wspania艂e rezultaty osi膮gane dzi臋ki trenerowi umys艂u, musimy otrzyma膰 na to dowody. Pierwsze udokumentowane badania pokazuj膮, 偶e umiej臋tno艣膰 sprawnego korzystania z gier komputerowych dobrze wp艂ywa na zdolno艣ci poznawcze nie tylko przy konsoli, lecz tak偶e w innych dziedzinach 偶ycia. Specjalnie zaprojektowana gra komputerowa poprawia nasz膮 wielozadaniowo艣膰, zdolno艣膰 skupienia uwagi i pami臋膰 co najmniej na sze艣膰 miesi臋cy. Naukowcy chc膮 nadal bada膰 to zjawisko, by m贸c zmierzy膰 stopie艅 ot臋pienia u senior贸w poddanych komputerowemu treningowi i por贸wna膰 go z grup膮 kontroln膮, niekorzystaj膮c膮 z tych udogodnie艅. Gry komputerowe to nie jest jedyny spos贸b na budowanie rezerwy poznawczej m贸zgu. S膮 mniej kontrowersyjne - i prawdopodobnie bardziej przyjemne - metody tworzenia rezerwy poznawczej, jak np. znalezienie sobie interesuj膮cego hobby. Mo偶e to by膰 gra w karty lub na instrumencie muzycznym. Badania naukowe potwierdzaj膮, 偶e aktywne uczestnictwo w 偶yciu spo艂ecznym r贸wnie偶 mo偶e chroni膰 przed demencj膮. Wystarczy korzysta膰 ze wsp贸艂czesnych udogodnie艅, o kt贸rych 50 lat temu nikt nawet nie marzy艂: z telefon贸w kom贸rkowych i urz膮dze艅 multimedialnych, bo one znacznie bardziej stymuluj膮 intelektualnie. - 呕ycie wymaga teraz poznawania nowych technologii, aby nie pozostawa膰 w tyle za innymi - podkre艣la dr Stern. Alzheimer w Polsce Obecnie liczb臋 chorych na Alzheimera w Polsce szacuje si臋 na co najmniej 250 tysi臋cy, z czego 150 tysi臋cy nie ma postawionej diagnozy. Chorob臋 diagnozuje si臋 u nas 艣rednio 10 miesi臋cy p贸藕niej ni偶 np. w Niemczech - mo偶e to zrobi膰 neurolog lub psychiatra. Szacuje si臋, 偶e za 15 lat liczba chorych wyniesie ponad milion. W Polsce jest mniejsza ni偶 w innych krajach pomoc ze strony samorz膮d贸w i opieki zdrowotnej. A偶 70% chorych pozostaje pod opiek膮 ma艂偶onka lub doros艂ych dzieci. W naszym kraju dzia艂a za ma艂o dom贸w pobytu dziennego przeznaczonych dla chorych na Alzheimera. Od 1992 roku istnieje Polskie Stowarzyszenie Pomocy Osobom z Chorob膮 Alzheimera, a tak偶e blisko 30 organizacji regionalnych, kt贸rych celem jest organizowanie pomocy edukacyjnej, prawnej i psychologicznej dla chorych i opiekun贸w, popularyzacja wiedzy o chorobie i pr贸by wp艂ywania na polityk臋 zdrowotn膮 i pomocy spo艂eczn膮 na szczeblu samorz膮dowym, rz膮dowym i parlamentarnym. Co chroni przed demencj膮 starcz膮? Stymulowanie intelektualne m贸zgu to niejedyny spos贸b na zwi臋kszenie jego mo偶liwo艣ci poznawczych. Istniej膮 r贸wnie偶 inne wa偶ne czynniki: np. odpowiednie dotlenienie, dostarczanie energii i sk艂adnik贸w od偶ywczych. Badania przeprowadzone na zwierz臋tach wykaza艂y, 偶e zdrowe naczynia krwiono艣ne odgrywaj膮 kluczow膮 rol臋 w zachowaniu funkcji poznawczych m贸zgu do p贸藕nej staro艣ci. Nie tylko minimalizuj膮 ryzyko ot臋pienia naczyniowego, lecz tak偶e demencji o innym pod艂o偶u. W krajach zachodnich od 1970 roku obserwuje si臋 spadek zapadalno艣ci na choroby serca i naczy艅 krwiono艣nych. Prawdopodobnie przyczynia si臋 do tego wi臋ksza 艣wiadomo艣膰 zagro偶e艅, jakie wi膮偶膮 si臋 z paleniem tytoniu, wysokim poziomem cholesterolu i siedz膮cym trybem 偶ycia, a tak偶e stosowanie na szersz膮 skal臋 lek贸w obni偶aj膮cych ci艣nienie krwi. W jednym z bada艅 potwierdzaj膮cych spadek zachorowalno艣ci na demencj臋 por贸wnano przep艂yw krwi w m贸zgu u r贸偶nych grup wiekowych senior贸w. Okaza艂o si臋, 偶e osoby urodzone p贸藕niej mia艂y zdrowsze naczynia krwiono艣ne. Podsumowanie wszystkich bada艅 zamieszczono w opublikowanej Brytyjskiej Narodowej Strategii Walki z Demencj膮. Wnioski z nich p艂yn膮ce nie s膮 wcale odkrywcze: stwierdzono mi臋dzy innymi, 偶e to, co dobre dla serca, wp艂ywa te偶 korzystnie na m贸zg. Trzeba rzuci膰 palenie, utrzymywa膰 dobr膮 form臋, regularnie bada膰 ci艣nienie krwi i poziom cholesterolu - wyniki ostatnich bada艅 naukowych jeszcze bardziej zwi臋kszaj膮 motywacj臋 do przestrzegania tych zasad. Co wi臋cej, w badaniach randomizowanych udowodniono, 偶e istotne korzy艣ci p艂yn膮 te偶 z 膰wicze艅 fizycznych: osoby, kt贸re prowadz膮 aktywny tryb 偶ycia, rzadziej zapadaj膮 na demencj臋. U tych, kt贸rzy za偶ywali du偶o ruchu, zanotowano mniejszy spadek aktywno艣ci intelektualnej w zaawansowanym wieku. Kolejnym wa偶nym czynnikiem wp艂ywaj膮cym na zdrowie naszych naczy艅 krwiono艣nych jest dieta. Na pocz膮tku XX wieku, kiedy niedo偶ywienie by艂o w Wielkiej Brytanii powszechne, prawie po艂owa m臋偶czyzn powo艂ana do s艂u偶by wojskowej w I wojnie 艣wiatowej nie by艂a wystarczaj膮co sprawna. Poborowi cierpieli z powodu braku witamin i makroelement贸w oraz og贸lnego niedoboru kalorii. W ci膮gu nast臋pnych dziesi臋cioleci, wskutek wzrostu poziomu 偶ycia i wi臋kszych nak艂ad贸w przeznaczanych na ochron臋 zdrowia publicznego, spos贸b od偶ywiania znacz膮co si臋 poprawi艂. Dzi艣 dietetycy zalecaj膮 takie menu, kt贸re wspomo偶e nasz m贸zg i poprawi stan zdrowia. Co je艣膰, 偶eby nie dopad艂a nas demencja? Najbardziej obiecuj膮ce substancje od偶ywcze pomocne w zwalczaniu demencji to antyoksydacyjne witaminy C i E, witaminy z grupy B i kwas foliowy oraz nienasycone kwasy t艂uszczowe omega-3 zawarte w rybach. Zaobserwowano, 偶e spo偶ywanie zbyt ma艂ych ilo艣ci tych substancji zwi臋ksza ryzyko demencji. W badaniach randomizowanych dodawano niekt贸rym seniorom do posi艂k贸w suplementy diety, ale nie dostrze偶ono 偶adnych korzy艣ci wynikaj膮cych z ich za偶ywania. By膰 mo偶e dlatego, 偶e obserwacja senior贸w trwa艂a zbyt kr贸tko, a na efekty suplementacji trzeba poczeka膰 d艂u偶ej. Mimo to dr Richards nadal zaleca swoim pacjentom przestrzeganie zasad zdrowego 偶ywienia, najlepiej diety 艣r贸dziemnomorskiej, bogatej w owoce i warzywa, z du偶膮 ilo艣ci膮 ryb i z niezbyt du偶膮 ilo艣ci膮 czerwonego mi臋sa, bez wysokokalorycznych fast food贸w. Dietetyk贸w najbardziej niepokoi nadmiar, a nie niedob贸r w diecie. W przeciwie艅stwie do os贸b urodzonych w pierwszej po艂owie XX wieku nast臋pne pokolenia s膮 dotkni臋te nadwag膮. Coraz wi臋cej mieszka艅c贸w kraj贸w zachodnich ma podwy偶szony poziom glukozy we krwi, co prowadzi do cukrzycy, kt贸ra - jak dowiod艂y ostatnie badania - sprzyja demencji. Niekt贸rzy naukowcy uwa偶aj膮, 偶e choroba Alzheimera jest form膮 "cukrzycy m贸zgu". - Wiemy, 偶e wzrost oty艂o艣ci i zachorowa艅 na cukrzyc臋 na pewno wp艂ynie na zachorowalno艣膰 na demencj臋 - m贸wi dr Richards. - Badanie demencji jest czym艣 w rodzaju "nerwowego oczekiwania" - dodaje. Epidemia demencji - co robi膰? W najbardziej pesymistycznej wersji nag艂y wzrost czynnik贸w ryzyka demencji oznacza, 偶e odwr贸ci si臋 tendencja spadkowa. Czy tak b臋dzie, poka偶膮 obserwacje dw贸ch kolejnych pokole艅 senior贸w. To, w po艂膮czeniu z faktem 偶e 偶yjemy coraz d艂u偶ej, sprawia, 偶e systemy opieki zdrowotnej musz膮 by膰 przygotowane na wzrost liczby pacjent贸w z ot臋pieniem. - Spo艂ecze艅stwo nadal potrzebuje sprawnego systemu opieki nad starymi lud藕mi z zaburzeniami funkcji poznawczych - uwa偶a dr Braine. - Problem nie zniknie sam, tylko dlatego 偶e ostatnie badania pokaza艂y tendencj臋 spadkow膮 zachorowalno艣ci na demencj臋 - dodaje. To mo偶e jednak wyja艣ni膰, dlaczego ostatnie doniesienia naukowe opublikowane w czasopi艣mie "The Lancet" nie wzbudzi艂y wi臋kszego zainteresowania uczestnik贸w konferencji prasowej G8 obraduj膮cej nad tym problemem. Optymistyczne doniesienia o odwrocie demencji mog膮 os艂abi膰 czujno艣膰, a problem mo偶e si臋 zaostrzy膰. Zwi臋kszenie 艣rodk贸w na dalsze badania nad demencj膮 z pewno艣ci膮 oka偶e si臋 trafion膮 inwestycj膮. Nie mamy przecie偶 wyboru, kiedy, gdzie i w jakim 艣rodowisku si臋 rodzimy, mo偶emy jednak sprawowa膰 pewn膮 kontrol臋 nad tym, jak 偶yjemy, a to pozwoli nam unikn膮膰 k艂opot贸w w starszym wieku. - M贸j dziadek, urodzony w 1898 roku, nie mia艂 prawie 偶adnego wykszta艂cenia, walczy艂 w I wojnie 艣wiatowej, a II wojn臋 uda艂o mu si臋 prze偶y膰. Ja urodzi艂em si臋 w 1977 roku i ponad dwie dekady si臋 kszta艂ci艂em i teraz wiod臋 ca艂kiem wygodne 偶ycie, ale jego tryb to kopanie sobie grobu, poniewa偶 mam siedz膮c膮 prac臋. Jednak podczas pisania tego artyku艂u poczu艂em nadziej臋 na szcz臋艣liw膮 jesie艅 偶ycia. Na pozytywne zmiany nigdy nie jest za p贸藕no. Zamiast wi臋c korzysta膰 z metra, czy autobusu - zacz膮艂em chodzi膰 na piechot臋, przyk艂adam wi臋ksz膮 wag臋 do mojej diety, jem wi臋cej warzyw i ryb. Wa偶ne, by m贸j organizm nie ponosi艂 konsekwencji mojego niezdrowego trybu 偶ycia, ale jeszcze gorsza by艂aby 艣wiadomo艣膰, 偶e nie pr贸bowa艂em z tym nic zrobi膰 - podsumowuje Liam Drew. Liam jest autorem wielu publikacji naukowych oraz neurobiologiem na uniwersytecie College London Bibliografia Down with dementia, New Scientist, 11 January 2014 Spis tre艣ci Coraz rzadsze przypadki demencji Dobre wie艣ci dla chorych na demencj臋 Co op贸藕nia demencj臋 starcz膮? Multimedia pomagaj膮 pokona膰 demencj臋 Co chroni przed demencj膮 starcz膮? Co je艣膰, 偶eby nie dopad艂a nas demencja? Epidemia demencji - co robi膰? Ksi膮偶ek o dziadkach na rynku jest wiele, ale w dzisiejszym wpisie, chcia艂abym przedstawi膰 Ci prawdziw膮 pere艂k臋, kt贸ra porusza niezbyt popularn膮 tematyk臋, jak膮 jest demencja starcza. Fale to majowa nowo艣膰 od wydawnictwa Wilga i bardzo si臋 ciesz臋, 偶e zdecydowali si臋 oni wyda膰 tak wa偶n膮 ksi膮偶k臋. Pozw贸l, 偶e zaczn臋 od przybli偶enia sylwetekCzytaj wi臋cej
Demencja to choroba neurodegeneracyjna, kt贸ra najbardziej dotyka populacj臋 w starszym wieku, przy czym choroba Alzheimera jest najcz臋stsz膮 ze wszystkich dotyka ponad 1,2 miliona os贸b w Hiszpanii, co sprawia, 偶e jest to choroba wymagaj膮ca du偶ej uwagi w zdrowie.
mocne uderzenie w g艂ow臋 na skutek przemocy, pobicia, wypadki samochodowe, motocyklowe lub potr膮cenia, upadki z wysoko艣ci, wypadki podczas uprawiania sportu, uderzenie w g艂ow臋 podczas napad贸w drgawkowych ( padaczka ), rany postrza艂owe. 3. Objawy i symptomy urazu g艂owy. Objawy urazu g艂owy mog膮 by膰 zr贸偶nicowane, w zale偶no艣ci od
Demencja starcza . Kiedy m贸wimy o starczej demencji, nie odnosimy si臋 do choroby, ale tylko m贸wimy o jej utracie zdolno艣ci umys艂owej tam, gdzie funkcje behawioralne lub wiedza 艣wiata zosta艂y os艂abione. Ten rodzaj pacjenta wymaga ci膮g艂ego nadzoru i pomocy w realizacji codziennej rutyny, poniewa偶 zmienia si臋 ich koncepcja rzeczywisto艣ci.
Demencja starcza, czyli innymi s艂owy starcze ot臋pienie to choroba, kt贸rej obawia si臋 wiele os贸b w wieku podesz艂ym. Nie ma si臋 temu co dziwi膰, bo doprowadza ona do znacznego upo艣ledzenia funkcjonowania m贸zgu na wielu p艂aszczyznach. Zmiany, za kt贸re odpowiedzialna jest demencja maj膮 nie tylko charakter zanikowy, ale i degeneracyjny oraz zwyrodnieniowy. Niestety, w miar臋 post臋pu
Diagnoza: "demencja poalkoholowa". Alcohol Change UK ostrzega, 偶e najbardziej s膮 ni膮 zagro偶eni m臋偶czy藕ni wypijaj膮cy tygodniowo co najmniej 50 jednostek alkoholu (jedna jednostka alkoholu to 10 g lub 12,5 ml czystego alkoholu etylowego). W przypadku kobiet demencja mo偶e si臋 rozwin膮膰 po regularnym wypijaniu ponad 35 jednostek alkoholu.
Okre艣lenie "demencja" obejmuje szereg symptom贸w: utrat臋 pami臋ci, zmiany nastroju oraz problemy z komunikacj膮 i rozumowaniem. El t茅rmino " demencia " describe una serie de s铆ntomas entre los que se incluyen la p茅rdida de memoria y los cambios de humor, as铆 como problemas de comunicaci贸n y razonamiento.

Kiedy bliski ma demencj臋 lub gdy choroba Alzheimera zaczyna sia膰 coraz wi臋ksze spustoszenie w jego umy艣le, odbieraj膮c mu z ka偶dym dniem cz膮stk臋 jego dawnego ja, a przede wszystkim zdolno艣膰 do samodzielnego funkcjonowania, ci臋偶ar opieki, odpowiedzialno艣ci za zdrowie i funkcjonowanie m臋偶a, 偶ony, rodzica, dziadka czy babci spada na barki najbli偶szych.

Demencja starcza, znana r贸wnie偶 jako ot臋pienie starcze, jest chorob膮 neurodegeneracyjn膮, kt贸ra prowadzi do post臋puj膮cej utraty funkcji poznawczych i pogorszenia zdolno艣ci do samodzielnego funkcjonowania u os贸b starszych.

W ten sam spos贸b demencja starcza musi by膰 odr贸偶niona od 艂agodnych zaburze艅 poznawczych. By艂by to etap po艣redni mi臋dzy pogorszeniem funkcji poznawczych zwi膮zanym z wiekiem i demencj膮, poniewa偶 pogorszenie funkcji poznawczych jest wy偶sze ni偶 to, co by艂oby uwa偶ane za normalne w starzeniu, ale ni偶sze ni偶 w przypadku demencji.. 24 April 2019. Niekt贸re badania naukowe, prowadzone przez ameryka艅skich badaczy, sugeruj膮, 偶e spo偶ywanie alkoholu w rozs膮dnych ilo艣ciach znacznie zmniejsza ryzyko demencji i choroby Alzheimera. W Stanach Zjednoczonych a偶 5,7 miliona Amerykan贸w cierpi na chorob臋 Alzheimera, a eksperci szacuj膮, 偶e do 2050 roku liczba ta ulegnie
Kolejn膮 przyczyn膮 demencji mo偶e by膰 tzw. ot臋pienie naczyniowe. Powstaje ono w wyniku tworzenia si臋 w naczyniach m贸zgowych skrzeplin. S膮 one zwykle zbyt ma艂e, aby pacjent odczuwa艂 ich skutki, z czasem jednak z ich powodu dochodzi do wy艂膮czenia du偶ego obszaru m贸zgu, a wtedy objawy demencji staj膮 si臋 odczuwalne.
J7nlvVz.